مطالعه برهمکنش کمپلکس های (ii) zn و cu (ii)کورکومین با dna تیموس گوساله توسط روش های مختلف اسپکتروسکوپی.

کورکومین یک دی کتون پلی فنولیک حاصل از زردچوبه است، فعالیت های بیولوژیکی کورکومین به گروه هیدروکسیل روی حلقه های بنزن و نیز ساختار دی کتون آن نسبت داده می شود. بخش ??1 دی کتون کورکومین به طور خود به خود به فرم توتومری کتو-انول تبدیل شده و می تواند به سرعت با یون های فلزی کی لیت دهد. در این مطالعه دو کمپلکس تک هسته-ای zn (ii)-cur و cu (ii)-cur (کورکومین = cur) سنتز و با آنالیز عنصری (chn) ، طیف سنجی uv- vis، ft- ir و 1h nmr شناسایی شدند. سپس بر هم کنش کمپلکس ها با dna تیموس گوساله (ct-dna) توسط روشهای اسپکتروفتومتری، فلوریمتری، دو رنگ نمائی چرخشی و ویسکوزیمتری مورد مطالعه قرار گرفت. ثابت پیوند کمپلکس های cu (ii), zn(ii)-cur با ct-dna از طیف سنجی uv- vis به ترتیب 1.26×105 m-1 و 6.61×104 m-1 محاسبه شده است. این تایید می کند که، پیوند کمپلکس هاdna- تمایل کمتری نسبت به اینترکلیتورهای کلاسیک دارد، اما قابل مقایسه با کمپلکس هایی است که عمدتاً از طریق شیارهای dna با آن برهمکنش می دهند. توانایی پیوند کمپلکسcu (ii)-cur با dna از zn (ii)-cur بیش تر است. نتایج طیف دورنگ نمایی چرخشی نشان می دهد که، اتصال هر دو کمپلکس به dna موجب تغییر ساختاری در dna می شود (تبدیل ساختار b به a). علاوه بر این، ویسکوزیته نسبی ct-dna در حضور مقادیر مختلف کمپلکس ها یک افزایش ناچیز را نشان می دهد. مطالعات فلوئورسانس نشان می دهد که، افزایش شدت فلوئورسانس ناشی از یک فرایند استاتیک در حالت پایه است. همچنین داده های ترمودینامیک کم تر از مقادیر گزارش شده برای اینترکلیتورها است و مد برهم کنش غیراینترکلیت را تصدیق می کند. بنابراین نتایج آزمایشگاهی پیشنهاد می کنند که، هر دو کمپلکس می توانند به طریق شیاری با dna برهم‏کنش دهند. داده های طیف سنجی و مدل های مولکولی محاسبه شده قبلی نیز نشان می دهند که کورکومین از طریق شیارهای کوچک با مارپیج دو رشته ای بر هم کنش می دهد.